مزه خدمت به مردم قسمت اول
حضرت امام حسین[ ع] می فرمایند: ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملواالنعم نیازهای مردم (که شما برای حل آنان اقدام می کنید)از جمله نعمتهای خداوند برای شماست از مراجعه مردم به خودتان اظهار ملالت و دلتنگی نکنید. انسان اگر بتواند حاجت و نیاز کسی را بر طرف کند, ولی در آن کوتاهی بورزد, گویا نعمتی را ناسپاسی کرده واز فیض و رحمت خداوند روی برتابیده و در نتیجه به خود, ظلم و ستمی را روا داشته داست . امام کاظم(ع) نیز می فرمایند:من اتاه اخوه المومن فی حاجه فانما هی رحمه من الله ساقهاالیه , فان فعل ذلک فقد وصله بولایتنا و هی موصوله بولایه الله عزوجل وان رده فقد ظلم نفسه واساءالیها آن که برادر دینیش نیازی پیش او می برد, آن نیاز رحمتی است الهی که خداوند به سوی او فرستاده است اگر آن نیاز را برآورد, به ولایت ما رسیده و ولایت ما نیز به ولایت خداوند پیوسته است واگر آن نیاز را رد کند به خود ستم کرده و بدی رسانده است .
نکات قابل توجه
روشن است که :
1- [ قضاء حوائج الناس] و برآوردن نیازهای مردم هرگونه اقدام مثبت و خیرخواهانه در مسائل مادی و معنوی را شامل می شود بنابراین , همانگونه که چراغی را فرا راه مردم برافروختن , نابینایی را دست گیری کردن یتیمی را سرپرستی و نوازش نمودن خدمت و برآوردن نیاز به شمار می آید, همچنین گمراهی را هدایت کردن , جاهلی را ارشاد نمودن و منحرفی را به راه آوردن نیز,از مصادیق بارز خدمتگزاری است .
2- نعمت همیشه مادی نیست نعمتهای معنوی هم داریم مانند هدایت یا خدمت.
3- برآوردن حاجت دیگران گاهی برای انسان ممکن نیست لذا فرموده اند توجه وروی خوش نشان دادن وهم وغم خود را برای برآوردن حاجات دیگران به کار بردن نعمت پروردگار است .
4- اگر هم کسی به این نعمت پروردگار توجه ننماید وسستی کندآن نعمت تبدیل به نقمت می شود.
5- این روایت برای مسئولین محترم وکارمندان ادارات ونهادهایی که ارباب رجوع دارند ومردم با مراجعه به آنها نیازهای اجتماعی دارند قابل توجه است که این عزیزان می توانند کار اداری خود را همه روزه تبدیل به نعمت ورحمت الهی بنمایند.
در این باب بحث فراوان ومطالب ارزشمندی وجود دارد که انشاء الله در پستهای بعدی به استحضار خوانندگان محترم خواهم رساند.
